มีหลายๆครั้งที่คนเรา มักจะคิดอยากกลับไปเป็นเด็ก
แน่น๊อน... มันเป็นไปไม่ได้
แต่... เรากลับไปย้อนความทรงจำได้นี่..!!!!
มีสถานที่แห่งนึง ที่เปิดให้เราไปรำลึกความทรงจำวัยเด็ก
พิพิธภัณฑ์ล้านของเล่น เกริกยุ้นพันธ์
ที่นี่มีร้านอาหารดักอยู่หน้าทางเข้าเลย
ใครหิวๆมา ก็จัดซิ จะช้าทำไม
รสชาดผมว่า ก็ธรรมดานะ
แต่ธีมร้าน ที่ใช้ของตกแต่งในแบบสมัยก่อน
ทำให้ได้บรรยากาศการกินที่ดีขึ้นทันทีเลย
บรรยากาศของที่นี่ ด้านนอกร่มรื่นมาก
มีต้นไม้ที่ให้บรรยากาศเหมือนอยู่บ้านเลย
และมีโอ่ง... เอ่อ โอ่ง ก็คงโอ่งเก่าเนอะ เขาถึงเก็บไว้
ไปถึงก็บ่ายกว่าๆ ก็เห็นมีนักท่องเที่ยวเข้ามาเรื่อยๆนะ
ก็เห็นมีหมดทุกวัย ทั้งเด็ก ทั้งรุ่น และไม่รุ่น... ^^
ก้าวแรกเข้ามา ก็เจอเคาน์เตอร์เก็บตังก่อนเลย
ก็ไม่แพงครับ 50 บาท
ค่าบำรุง ค่าแอร์ วันนึงก็หลายตังอยู่ แต่นี้จิ๊บๆ ช่วยๆกันไปเนอะ
จุดแรกที่เจอ ก็เอาซะผมไม่ไปไหนเป็นสิบๆนาทีเลย
ก็ตุ๊กตาเล็กๆน่ารักๆ ยืนเรียงรายอยู่นับพันๆตัว
ถ้านับจริงๆ ชุดนี้อาจถึงหมื่นตัว
และถ้ารวมในตู้อีกก็ หลายหมื่นเลยล่ะครับท่าน
เดินเลยโซนตุ๊กตุ่นน้อย ก็เจอห้องขายของที่ระลึกเลย
เอ๊า...ไวแท้ ยังไม่กลับๆๆๆๆ
ปกติห้องขายของที่ระลึก ควรอยู่โซนก่อนที่จะออกจากพิพิธภัณฑ์
แต่อย่างว่าแหละ ด้วยพื้นที่จำกัด อยู่ตรงนี้ก็คงไม่เป็นไรเนอะ
เดี๋ยวค่อยเข้าไปตอนก่อนกลับล่ะกัน
ข้างๆห้องขายของที่ระลึก จะเป็นบันไดขึ้นชั้น 2
ช่วงกำแพงตรงบันได ก็จะมีรูปวาดประดับไว้หลายภาพเลย
เมื่อขึ้นไปบนชั้น 2 ขวามือจะเป็นโซนที่จัดเก็บพระเครื่องอยู่หลายตู้ที่เดียว
ด้านบน ถ้าเดินตามเข็มนาฬิกาแบบผม ก็จะเจอกับ.....
อ๊ะ... เจอเด็กน้อย กำลังถ่ายรูปให้แม่... ท่าโดนมากกกก
เห็นแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้
แต่ที่นี่เท่าที่ผมสังเกต ผู้ใหญ่เยอะกว่าเด็กมาก
สงสัยอยากมารำลึกความหลังกัน
เอ้า.. เลี้ยวซ้ายไปต่อ...
ก็จะเจอกับของเก่าเก็บ จำพวกเข็มกลัด เหรียญตรา งาช้างแกะสลัก
ซึ่งก็มีอยู่นับสิบตู้เลยที่เดียว
ไม่แค่นั้น ยังมีของเก่าโบราณอีกหลายชนิด
ทั้งเครื่องปั้นดินเผาเก่าๆ แจกันเก่าๆ
แล้วก็ตุ๊กตา ของเล่นเก่าๆ ผสมกันไป
ด้านกำแพงตรงสุดทางเดิน ก็จะเป็นรูปวาดน่ารักๆ อยู่เต็มกำแพง
ไว้ถ่ายรูปเล่น ก็ดูสวยดีเหมือนกัน
พอวนมาอีกด้าน ก็จะเจอของเก่าๆ ตุ๊กตาต่างชาติ เครื่องเงินเก่าๆ
แล้วหลังจากนั้น....ฮีโร่มาบานเลย
ทั้งแบทแมน อุนตร้าแมน ซุปเปอร์แมน ปาร์แมน โดเรม่อนแมน.... โฮะๆๆ
เอาซะชีวิตวัยเด็กกลับมากันเลยทีเดียว
ยังไมพอ เจอเพื่อนรักวัยเด็กอีก
ทั้งสนู๊ปปี้ มิกกี้ แถมแฮรี่ ให้อีกด้วย
และที่ประทับใจที่สุด... เรือสังกะสี
โอ๊ยยยยยย อยากจะทุบกระจกเก็บกลับบ้านจริงๆ
สมัยน้ำท่วมกรุงเทพปีโน้นนนนน ผมฟินกับเรือสังกะสีมาก
มันจะมีฝาน้ำอัดลมด้านใน ใส่ใส้อัดน้ำตาเทียน
แล้วจุดไฟ... เรือวิ่ง แต๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ ..อ๊ากกกกก คิดถึงอ่ะ
รีบชิ่งออกมาก่อน ก่อนที่จะไปทุบตู้เขา
แล้วก็หมดรอบ ได้เวลาลงข้างล่าง เหอะๆๆๆๆ
ลงมาก็เลาะซ้ายเหมือนเดิม
โซนด้านหลังนี้ก็จะเป็นของเก่าเก็บอีกเช่นกัน
ม้าไม้ เก้าอี้ไม้ ตู้โต๊ะ กระจกเก่าๆ แล้วก็มีของเก่าต่างชาติรวมอยู่
ถ้วยชาจากจีน ตุ๊กตาอ้วนจับปลาน่าจะจากญี่ปุ่น
แถมมีใบลานเก่าๆด้วยอีกต่างหาก
สุดทางก็จะเป็นรูปวาดน่ารักๆอีกแล้ว แต่อันนี้ผมชอบนะ
น่าจะเป็นรูปแมว เป็นการ์ตูนน่ารักน่าเก็บ ดูแล้วสวยดี
และก็จะเป็นตุ๊กตาน่ารักๆอีกชุดใหญ่
แถมมีเรือเก่าๆพร้อมเครื่องสังคโลกเก่าๆแตกๆ อยู่ในตู้อีกเพียบ
แล้วก็มีเรือจำลองทำจากไม้อีกจำนวนนึง
หมดแล้วก็ได้เวลาซะที กลับไปห้องขายสินค้าที่ระลึกกัน
ดูแล้วก็น่าจะเป็นของใหม่ซะมากกว่า ที่เอามาขาย
(ใครจะเอาของสะสมมาขายล่ะเนอะ)
มีหนังสือ โปรการ์ด และสินค้าที่ระลึกอีกหลายอย่างเลย
ยังไงก็มาอุดหนุนกันหน่อยก่อนกลับล่ะกัน
ไม่ได้โฆษณานะ..พูดเฉยๆ.. ^^
ดูเวลา...โหยยยย เดินไปเกือบชั่วโมงครึ่ง... ตึกแค่นี้
เลยต้องหาที่นั่งพักข้างนอกก่อนกลับ...เมื่อยน่าดู
ในห้องขายของที่ระลึกก็มีเก้าอี้นะ แต่คนเยอะ ไม่อยากไปแย่งเขานั่ง
มานั่งใต้ต้นไม้สูดอากาศบริสุทธ์ดีกว่า
แล้วเมื่อนั่งได้สักพัก..... ก็ได้เจอกับ
น้องงงงไก่ ... ที่ค่อยๆเดินกระดึ๊บๆมา และมองหน้าทีนึง
แล้วก็เดิน อ้อมๆๆๆๆๆ ไปอีกด้านนึง และหยุด มอง..
เอ๊กอีเอ๊กเอ๊ก... ขันซะลั่นบ้านเลย.. เหอะๆ ดีนะถ่ายไว้ทัน
เห็นขมุบขมิบ... กรูกะแล้ว... 555
มันคงจะบอกว่า... เอ๊งกลับบ้านไปได้แว้วววววว..!!!!
งั้นก็... บ๊ายบายน้องไก่... ทางใครทางมัน
สวัสดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น